De eerste nacht en dag in Suriname

Suriname

Na in Amsterdam met vertraging te zijn vertrokken, landde ik gisteravond om 21.30 lokale tijd (01.30 nederlandse tijd) in Paramaribo. Hoewel ik, ondanks mijn visum, me toch zorgen maakte over de immigratie bleek dat het minste tijd in beslag te nemen van alles. Het duurde namelijk veel langer voordat mijn koffer eindelijk op de band lag. Buiten werd ik opgewacht door de taxi die door het stagebureau is gestuurd. Die heeft ook de moeder van Dorien (een Belgisch meisje in het gebouw) en de moeder van iemand anders opgehaald. Met z’n vijven reden wij in de richting van Felisa appartments. Onderweg naar het appartement zag ik al een aantal honden die toch magerder zijn dan de honden in Nederland. Het blijkt dat ze hier in Suriname veel honden hebben en ook veel zwerfhonden. Dat zat me na de vlucht zo dwars dat ik er echt een naar gevoel van in mijn maag kreeg. Als het een ding is waar ik niet tegen kan is het wel dierenleed. Al moet ik wel zeggen dat ze er ook niet uitzagen alsof ze verhongerden hoor, vaak zijn de mensen en de katten enzo in warme landen ook wat slanker dan in Nederland (mijn meisjes uitgezonderd). Maar toch vroeg ik me af wat mij in godesnaam bezielde om ja te zeggen.
Na aan te zijn gekomen bij Felisa appartments (om 23.30) werd is hartelijk ontvangen door mevrouw Deekman, de directeur van het stagebureau. Zij begreep ook dat ik afgepeigerd was en vertelde alleen het hoogstnoodzakelijke en zei dat de rest morgen wel zou komen. Een groepje (3) van Nederlandse studenten, 2 pabo en 1 technische bedrijfskunde o.i.d., waren nieuwsgierig en hadden mij even opgewacht. Na even met hun kort gepraat te hebben besloot ik toch maar om m’n koffer uit te pakken en ben ik uiteindelijk gaan slapen. Dat van de zwerfhonden bleef mij dwars zitten gezien ik onderweg een hond heb gezien die hinkte..

Vandaag werd ik wakker om 6 uur vanwege de warmte en na een douche te hebben genomen kon ik hetgeen ik de nacht ervoor heb gezien een heeeel klein beetje van me af zetten. Ik ben na het ontbijt met Laura gaan praten en ben daarna met de taxi naar Advocatenkantoor Lim A Po afgereisd om daar met mijn nieuwe collega’s kennis te maken. In de buurt waar ik woon zijn ook wat honden die vastgebonden (met best wel wat lijn en beschutting) bij een aantal huizen wonen. Ook heb ik al veel honden los zien lopen zonder ook maar een halsband. Er zullen ook vast wel wat agressieve honden zijn, maar degene die ik heb gezien, zeker de zwerfhonden, die waren meer schuw dan agressief. Zegt genoeg met hoe er hier met hen om wordt gegaan. Van een collega begreep ik dan een groep met dierenartsen inmiddels met een actie begonnen is om de hoeveelheid terug te dringen door middel van sterilisatie. Het voelt net alsof ik in een aflevering van Animal Cops terecht ben gekomen met hoe onwetend of ongevoelig mensen met dieren om kunnen gaan.

Nadat de ergste hitte voorbij is, ga ik nog even boodschappen doen en koken. Vanavond zal ik mij ook verder inlezen op mijn afstudeeronderwerp zodat ik morgen goed aan de slag kan.
Gelukkig zijn er een aantal regenbuitjes waardoor het afkoelt en gelukkig staat er ook een iets koelere wind. Voor nu staan even alle ramen open om de ergste warmte buiten te krijgen en daarna zal ik vooral leven met de plafonventilator.

Voor degene die belangstelling hebben mijn contactgegevens zijn als volgt:
Aisha Austin
Wijngaardestraat 4, appartement (voor nu nog 14a)
Paramaribo, Suriname

Mijn mobiele nummer is 00597 8172418. Hierop ben ik meestal te bereiken, behalve als ik slaap of natuurlijk als ik bijvoorbeeld mee ben naar een zitting.

Lieve groet vanuit Suri,
Aisha